Osmanlı döneminde devlet büyüklerinin konaklarında hususi
imamlar vardı. Bunlar normal günlerde hane halkına vakit namazlarını
kıldırırlardı. Fakat Ramazan’da teravih namazı için dışarıdan musikisinaş bir
imam ve güzel sesli müezzinler tutulurdu. Teravih namazında müezzinler
ilahiler, Tevsihler okurlardı. İmam Efendi de Kur’an-ı Kerim tilavet ederdi.
Kur’an-ı Kerimden ayetler okunmasıyla teravih namazı biterdi.